ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΣΑΒΒΑ 

Το 1925 έγινε στο μεταλλείο της Φουκάσας ένα τραγικό δυστύχημα με δέκα νεκρούς εργάτες. Το γεγονός συγκίνησε γνωστόν ποιητάρη της περιοχής του Τροόδους, που περιόδευε τακτικά τα χωριά πουλώντας ποιήματά του (τραούθκια) και που ασφαλώς αναζητούσε και θέματα για νέα ποιήματα.

Ο ποιητάρης αυτός, από τους ελάχιστους των ορεινών περιοχών - αλλά πολύ καλός, ήταν ο Κλεάνθης Σάββα από τον Άγιο Μάμα του Καπηλιού. Ο Κλεάνθης γεννήθηκε το 1870 και όταν τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο έγινε γεωργός, επιδιορθωτής δουκανιών αλλά και ποιητάρης. Ως γεωργός μεταξύ άλλων έβγαζε αγριελιές από τα βουνά, τις φόρτωνε σε γκαμήλες και τις έφερνε στα έφορα χωριά της Σολιάς όπου και τις πουλούσε.

Ευαίσθητη ψυχή ο Κλεάνθης, ποιητής εξάλλου, γυρολόγος και ταξιδευτής, καλοφωνάρης και πολυλογάς, κατάφερε και παντρεύτηκε τρεις τουλάχιστον φορές και άφησε πέντε απογόνους.

Φαίνεται πως ήταν τακτικός επισκέπτης της πολύβουης τότε Φουκάσας, όπου έκαμνε, πιθανώς, καλές δουλειές με τα ποιήματά του και όπου απέκτησε πολλούς φίλους. Το ποίημα του για το δυστύχημα της Φουκάσας είναι εκτενέστατο, αποτελείται από οκτώ σελίδες, και μεταξύ άλλων αναφέρεται στις συνθήκες ζωής των εργατών και την ασφάλεια των μεταλλείων, όπου φαίνεται τα δυστυχήματα ήταν τακτικό φαινόμενο.

Ο Κλεάνθης έγραψε και ένα εξίσου εκτενές ποίημα για την αυτοκτονία, λόγω έρωτος, της Ελένης Στυλλή από τα Σπήλια. Αναζητώντας το ποίημα αυτό πληροφορήθηκα, από το μελετητή των ποιητάρηδων δρα Κώστα Γιαγκουλλή, πως μόνο στη Βρετανική Βιβλιοθήκη στο Λονδίνο μπορώ να το βρω! Το ίδιο ισχύει και για πολλά άλλα ποιήματα του είδους αυτού.

Το Λυπηρόν Δυστύχημα της Φουκάσας