ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ

ΣΤΟ

ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΠΟΥΡΕΚΑΡΗ)

1947-2014

Φίλε μου Χριστάκη,

Σε γνώρισα λίγο πριν την Εισβολή στον αγαπημένο μας Καραβά. Παντρευτήκαμε δυο πρώτες ξαδέλφες και γενήκαμε γειτόνοι για λίγους μήνες. Μου είχε κάμει εντύπωση τότε το μελαχρινό σου πρόσωπο και τα πυκνά σγουρά σου μαλλιά. Πιο πολύ όμως εντυπωσιάστηκα από τον πρόσχαρό σου χαρακτήρα.

Δυστυχώς η Εισβολή μας χώρισε πολύ γρήγορα. Χάσαμε για αρκετό διάστημα ο ένας τα ίχνη του άλλου. Εγώ κρύφτηκα για λίγο στην αγκαλιά του χωριού μου, στα Σπήλια κι εσύ κατέφυγες στην αγκάλη της αγαπημένης σου θάλασσας, στη Λεμεσό, για να βρεις παρηγοριά.

Πέρασαν χρόνια να επανασυνδεθούμε, γιατί πρώτα έπρεπε να βρούμε τα πατήματά μας, να σπιτώσουμε τις προσφυγικές μας οικογένειες, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και να τους δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε να έχουν μια καλύτερη ζωή από μας.

Ξανασμίξαμε όταν τα παιδιά μας ένοιωθαν μια ακατανίκητη έλξη που μόνο το συγγενικό τους αίμα μπορούσε να δικαιολογήσει. Από κοντά και οι γυναίκες μας που ένιωθαν περισσότερο αδελφές παρά ξαδέλφες, μια και μεγάλωσαν στην ίδια αυλή μέσα στις μυρωδιές του Μεζερέ και τον αχνό του κελαριστού νερού του Μύλου.

Δεθήκαμε έκτοτε με αδελφική φιλία, γιατί εκτίμησα κάποιες ξεχωριστές αρετές σου. Εκτιμούσα τη σκληρή δουλειά που έκαμνες μέσα στα χυτήρια του Νέμιτσα για να εξασφαλίσεις το φαϊ της πενταμελούς οικογένειάς σου. Το πλούσιο τραπέζι ήταν για σένα κάτι πάρα πολύ βασικό. Πολύ βασικό ήταν επίσης η χαλάρωση του Σαββατοκυρίακου. Το ψάρεμα με καλάμι πρωί-πρωί ή μια βόλτα με όλη την οικογένειά σου το μεσημέρι μέχρι τη θάλασσα στον άγιο Ερμογένη, που κατέληγε πάντα σε ένα καλό εστιατόριο.

Η χαρά σου ήταν μεγάλη κάθε φορά που είχες φίλους ή συγγενείς στο σπίτι σου και ήταν αδύνατο να μην τους ψήσεις τη μερακλήτικη σούβλα σου ή να τους ταΐσεις φρέσκο ψάρι δίπλα στη θάλασσα. Η μπύρα έρεε τότε αστείρευτη  και η ατμόσφαιρα γινόταν πολύ ζεστή με τα πιπεράτα καλαμπούρια. Τελειώναμε πάντα πολύ αργά με πολλές αγκαλιές και φιλιά.

Δεν έγινες ποτέ πλούσιος Χριστάκη. Ήθελες να είσαι πάντα ο γιος του φτωχού Πουρεκάρη από τον Καραβά. Δεν επεδίωξες ποτέ να κάμεις σπίτια. Σε αρκούσε να δώσεις στα παιδιά σου τον πλούτο που λέγεται ανθρωπιά. Και τα κατάφερες. Για σένα η αρχή και το τέλος της ευτυχίας ήταν να χαίρεσαι την οικογένειά σου, τους συγγενείς  και τους φίλου σου. Η πιο μεγάλη χαρά σου ήταν ασφαλώς το αυτονόητο: τα πέντε σου εγγόνια, που σου χάρισαν τα τρία αγαπημένα σου παιδιά. Έτσι ίσχυσε εδώ απόλυτα η ρήση: «Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου»

Μπορεί να μην ήσουν πλούσιος. Κι όμως όποτε ερχόσουν στα Σπήλια να με βρεις το αυτοκίνητό σου ήταν βαρυφορτωμένο. Ένα δέμα τα αναψυκτικά, άλλο ένα δέμα οι μπύρες, μια σακούλα κρέατα, ψωμιά, γλυκίσματα κι όλου του κόσμου τα καλά. Δεν ήθελες ποτέ να αφήσεις την παραμικρή υποψία ότι θα γινόσουν βάρος. Ήσουν πάντα ένας μεγάλος άρχοντας!

Δεν ήσουν ποτέ αυτό που όλοι καταλαβαίνουν ως θεοσεβούμενο, άρα να μπαινοβγαίνεις στις εκκλησιές. Κι όμως στις προσωπικές μας στιγμές μιλούσες για τη θεϊκή δύναμη με ένα παιδικό θαυμασμό. Κι ήσουν τόσο ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο και μια ανοικτή καρδιά για κάθε πλάσμα του Θεού.

Έφυγες Χριστάκη όπως επιθυμούσες. Ξαφνικά και ανάμεσα σε φίλους με χαρές και γέλια, έτσι όπως ήθελες πάντα να περνάς τη ζωή σου. Έφυγες όρθιος, χωρίς να ταλαιπωρήσεις κανένα από τα αγαπημένα σου πρόσωπα.

Φεύγεις γρήγορα Χριστάκη. Η μεγάλη καρδιά σου ράγισε από την πολλή αγάπη. Κι έτσι χορτάτος από φαγητά και ανθρωπιά άφησες την αγαπημένη σου Τασούλα να κλαίει το χαμό σου και τα παιδιά και εγγόνια σου απαρηγόρητα. Εσύ ήσουν η πηγή της αγάπης και το στήριγμά τους. Χάνουμε κι εμείς τον καλό μας φίλο, τον άνθρωπο που μας ζέσταινε με την παρουσία του ανάμεσά μας.

Στο καλό Χριστάκη και καλό Παράδεισο. Άνθρωποι σαν κι εσένα δεν πεθαίνουν στις καρδιές μας. Αιωνία θα είναι η μνήμη σου.

Ανδρέας Χρυσάνθου

09/01/2014

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - Ο ΜΗΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΧΡΥΣΟΚΟΥΡΔΑΛΙΩΤΙΣΣΑ

1. Κούρδαλι    2. Μοναστήρι     3. Ο ναός   4.  Ο βίος της Παναγίας

4. Εικόνες της Παναγίας   5. Τοιχογραφίες της Παναγίας

ΛΑΜΠΡΟΣ  Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΑ ΣΠΗΛΙΑ

Αρχιερατικό συλλείτουργο των Μητροπολιτών Μόρφου και Κυρηνείας

Αλησμόνητες στιγμές έζησαν όσοι έτρεξαν στον πανηγυρίζοντα ναό του Αγίου Αντωνίου στα Σπηλια. Παρά το τσουκτερό κρύο  ο ναός ήταν κατάμεστος τόσο στον Εσπερινό όσο και στη Θεία Λειτουργία. Πέραν των διακόσιων γιορτών κατεγράφησαν, τόσο από τα Σπήλια, όπου κάθε σπίτι έχει και έναν τουλάχιστο Αντώνη ή Αντωνία, όσο και από τις γειτονικές κοινότητες Σολιάς και Πιτσιλιάς που πολύ ευλαβούνται τον Άγιό μας και σπεύδουν στη χάρη του.

Στον Εσπερινό με τον ιερέα μας π. Κυριάκο συλλειτούργησαν ο αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Κυκκώτης και ο π. Κωνσταντίνος του Ακακίου. Ακολούθησε δείπνο στην οικία Ανδρέα και Φλώρας Χρυσάνθου

Πρωί-πρωί της 17ης του Γενάρη κατέφθασαν εκτός των πιο πάνω ιερωμένων, ο π. Βαρνάβας του Αγίου Θεοδώρου και ο π. Παρασκευάς της Δένειας. Ακολούθησε ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Χρυσόστομος, που πέρασε τα παιδικά του χρόνια ως προσφυγόπουλο στα Σπήλια, και αμέσως μετά ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος με τους διακόνους του Ιάκωβο και Παντελεήμονα . Ακολούθησε ένα συγκλονιστικό συλλείτουργο που ποτέ δεν ξανάγινε στα Σπήλια. Σε μεγάλο μέρος του Όρθρου έψαλλαν υπέροχα οι δυο Αρχιερείς. Τους συμπλήρωναν στα αναλόγια τρεις εξαιρετικοί ψάλτες, ο Μάριος, Γιαννης και ο Μορφάκης  Κατά τη Θεία Λειτουργία οι δυο Αρχιερείς συλλειτούργησαν μπροστά στο ιερό θυσιαστήριο μαζί με τους λοιπούς ιερωμένους σε μια ανεπανάληπτη μυσταγωγία.

Στο τέλος ο Μόρφου Νεόφυτος, αφού πρώτα θύμισε πως ο τιμώμενος Άγιος είναι ο διδάξας το μοναχισμό, καλωσόρισε με θερμά λόγια τον Κυρηνείας Χρυσόστομο και έκαμε μια σύντομη ιστορική αναφορά στις σχέσεις των δυο ιστορικών Μητροπόλεων που για τριακόσια περίπου χρόνια (1650-1973) ήσαν ενωμένες και τώρα γειτονεύουν. Συνεχίζοντας ο Πανιερότατος αφού αναφέρθηκε στις τωρινές ελπιδοφόρες συγκυρίες ευχήθηκε σύντομη απελευθέρωση της επαρχίας Κερύνειας και επάνοδο του κ. Χρυσοστόμου στο Μητροπολιτικό του Μέγαρο. Τέλος προσέφερε στο Μητροπολίτη Κερύνειας ωμοφόριο εκ μέρους του πανηγυρίζοντα ναού. Ο Κυρηνείας Χρυσόστομος με βαθιά συγκίνηση αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια στα φιλόξενα Σπήλια και τη μαθητεία του δίπλα στον τότε ιερέα μ. Δημήτρη. Θυμήθηκε τους παιδικούς του φίλους και τις φιλικές του οικογένειες και ευχαρίστησε από καρδιάς όλους για τη στήριξη που έδωσαν σ’ αυτόν και την οικογένειά του όταν πρόσφυγες από το Λάρνακα της Λαπήθου κατέφυγαν στα Σπήλια, όπου τελικά οι παππούδες του έκτισαν και σπίτι. Ο κ. Χρυσόστομος μοιράζοντας στους πιστούς το αντίδωρο θυμήθηκε με πολλούς κοινές παιδικές στιγμές.

Μετά το τέλος της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας οι δυο Μητροπολίτες μετέβησαν στα γειτονικά Κούδραλι και προσκύνησαν την Παναγία του οικείου Μοναστηριού. Ακολούθησε πλούσιο γεύμα στην οικία της Γεωργίας Θεοδότου που πρόσφεραν τα παιδιά της Αντρέας και Άντρη. Ο Αντρέας, εκπροσωπώντας τον απουσιάζοντα Κοινοτάρχη,  πρόσφερε εκ μέρους του Κοινοτικού Συμβουλίου στους δυο Μητροπολίτες, και τη συνοδεία του,ς τα βιβλία «ΣΟΛΙΑ, παρελθόν, παρόν και μέλλον» και «ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, του κόσμου του Ελληνισμού, της Κύπρου, των Σπηλιών» του Σπηλιώτη συγγραφέα Ανδρέα Χρυσάνθου.

Η τιμή στον Άγιο Αντώνιο το Μέγα, έκλεισε με την Παράκληση του που ψάλθηκε το απόγευμα στον πανηγυρίζοντα  ναό του στα Σπήλια παρουσία πολλού κόσμου. Δίκαια και άξια τα όσα έγιναν σε ένα μεγάλο Αιγυπτιώτη Άγιο, που πολύ αγαπήθηκε από τους Χριστιανούς όλων των δογμάτων σε όλο τον κόσμο.

Fotogallery

Ανδρέας Χρυσάνθου
17/01/2012