|
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ο ιδρυτής του Γυμνασίου-Λυκείου Σολέας
Σωκράτης Γεωργιάδης
Διορίστηκε αρχικά στα Λειβάδια της Λάρνακας και ακολούθως επέστρεψε στη Σολιά και εργάστηκε στη Φλάσου, την Τεμπριά και τη Γαλάτα. Ο Σωκράτης Γεωργιάδης, βλέποντας πλήθος μαθητών του να διψούν για μάθηση και να αναγκάζονται να φεύγουν από τα χωριά τους για τη Λεμύθου ή τη Λευκωσία για να φοιτήσουν σε γυμνάσιο ή να αναγκάζονται να περιοριστούν στα κολλυβογράμματα του δημοτικού, εμπνεύστηκε την ιδέα της ίδρυσης στη Σολιά γυμνασίου, γύρω στο 1917.
Για να δει αν η ιδέα του εύρισκε πρόσφορο έδαφος άρχισε, καβάλα σε ένα γαϊδούρι, να περιέρχεται τα χωριά της Σολιάς και να συζητά με τους τοπικούς παράγοντες (ιερείς, δασκάλους, μουχτάρηδες) την ιδέα αυτή. Όταν διαπίστωσε πως εύρισκε πρόσφορο έδαφος πήγε στην Κερύνεια και συζήτησε την ιδέα αυτή με το μητροπολίτη Μακάριο το Β΄ στον οποίο υπαγόταν εκκλησιαστικά η Σολιά. Ο μακαριστός αρχιερέας ασπάστηκε αμέσως την ιδέα αυτή και συνεργάστηκε πρόθυμα με το νεαρό δάσκαλο.
Η ιδρυτική συνέλευση έγινε στις 19 του Γενάρη του 1919 (μέρα της ονομαστικής γιορτής του μητροπολίτη) στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στην Ευρύχου. Η σχολή ονομάστηκε «Ελληνική Σχολή Σολέας» και ήταν η 11η δευτεροβάθμια σχολή της Κύπρου. Τη συντήρηση της ανέλαβαν η μητρόπολη, οι εκκλησιαστικές επιτροπές της Σολιάς και η Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία που διαχειριζόταν το μεταλλείο της Φουκάσας.
Ο Σωκράτης Γεωργιάδης υπηρέτησε ως δάσκαλος της σχολής και ως γραμματέας της Σχολικής της Εφορείας μέχρι το 1955. Σχεδόν κάθε χρόνο το καλοκαίρι επισκεπτόταν τα χωριά της Σολιάς ενθαρρύνοντας τους γονιούς των αποφοίτων των δημοτικών σχολείων, που ήσαν καλοί μαθητές, να εγγραφούν στη σχολή. Συνεχής ήταν η μέριμνά του για τη βελτίωση του προσωπικού της σχολής, το οποίο αρχικά αποτελούνταν από δασκάλους, ώστε να εμπλουτιστεί με καθηγητές. Η σχολή είχε συνεχή ανάπτυξη. Ξεκίνησε ως σχολή δυο τάξεων και σταδιακά έγινε εξατάξια το 1949 και μετονομάστηκε σε «Ελληνικό Γυμνάσιο Σολέας». Τότε ακριβώς ο Σωκράτης Γεωργιάδης πήγε στην Ελλάδα για να πείσει ελλαδίτες καθηγητές να ενταχθούν στο δυναμικό του νέου Γυμνασίου. Ομιλία σε εθνική επέτειο Μετά την παρέλαση
Η «Ελληνική Σχολή Σολέας» αμέσως μετά την ίδρυσή της έγινε κέντρο εθνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Πρωτοστατούσε στον εορτασμό των εθνικών επετείων και κάθε χρόνο ανέβαζε ένα θεατρικό έργο. Δυο από τα πρώτα έργα που ανέβασε ήταν ο «Παύλος Μελάς» και οι «Έμποροι της Βενετίας». Η πληθωρική προσωπικότητα του Σωκράτη Γεωργιάδη ήταν η καρδιά και η ψυχή των εκδηλώσεων. Στα θεατρικά έργα δεν δίσταζε να υποδυθεί και ο ίδιος κάποιο ρόλο για να ενθαρρύνει τους μαθητές του.
Το 1929 προώθησε την κατασκευή γηπέδου για την άθληση των μαθητών της σχολής. Όταν το γήπεδο ήταν έτοιμο προκήρυξε τους πρώτους περιφερειακούς αγώνες στίβου το 1934.
Η σχολή αρχικά στεγαζόταν σε οίκημα δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Το 1953 άρχισε η ανέγερση του σημερινού κτιρίου της σχολής. Ο Σωκράτης Γεωργιάδης μετέβη τον ίδιο χρόνο στην Αθήνα και ζήτησε την αναγνώριση της σχολής σε ισότιμο των Ελληνικών Γυμνασίων μια και το πρόγραμμα, το διδακτικό του προσωπικό και το κτίριό του πληρούσαν πια τους αναγκαίους όρους. Η ανακήρυξη έγινε στις 28/6/1955. Έτσι οι απόφοιτοί του μπορούσαν να γίνονται δεκτοί από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Αμέσως μετά την ιστορική αυτή ημερομηνία, στις 16/7/1955 ο Σωκράτης Γεωργιάδης, ύστερα από 37 ετών κόπους και μόχθους, έστειλε στους συναδέλφους του στη Σχολική Εφορεία την εξής επιστολή: «Με την ψυχήν βαραλγούσαν και την καρδίαν συντετριμμένην, καθυποβάλλω την παραίτησίν μου από το αξίωμα του Εφόρου και γραμματέως της Εφορείας λόγω υπερκοπώσεως. Σας δίδω την ιεράν μου υπόσχεσιν ότι και ως ιδιώτης θα προσφέρω τας ασθενείς μου δυνάμεις προς το Γυμνάσιόν μας το οποίον, πιστεύσατέ με, θεωρώ ως το τέταρτον μου παιδί».
Πέραν του κορυφαίου αυτού έργου του, ο Σωκράτης Γεωργιάδης όντας υπέρμαχος των ελληνικών ιδεωδών, έλαβε μέρος στην εξέγερση του 1931 κατά της αγγλικής αποικιοκρατικής διακυβέρνησης, συλλήφθηκε και φυλακίστηκε. Επίσης αρνήθηκε να δεχθεί συνεισφορά της Αγγλικής Κυβέρνησης στην Ελληνική Σχολή Σολέας, για να μην επηρεαστεί ο ελληνοκεντρικός της χαρακτήρας.
Η αγάπη του προς την Ελλάδα φαίνεται και από το γεγονός ότι όταν οι Ιταλοί βύθισαν το αντιτορπιλικό «ΕΛΛΗ» περιήρχετο τα χωριά και έκανε έρανο για την Ελλάδα. Σε κάθε χωριό χτυπούσε την καμπάνα, μαζευόταν ο κόσμος και αφού έβγαζε πατριωτικό λόγο δεχόταν τις εισφορές του κόσμου.
Ως κοινωνικός εργάτης ο Σωκράτης Γεωργιάδης πρωτοστάτησε στην ίδρυση του σωματείου «Τριπτόλεμος» της Ευρύχου που έγινε ο πνευματικός και αθλητικός φάρος της κοινότητας μέχρι σήμερα. Μάλιστα το οίκημα του συλλόγου είναι κτισμένο σε γη της οικογένειας του αειμνήστου δασκάλου.. Παράλληλα υπήρξε για αρκετά χρόνια θρονικός επίτροπος στη μητρόπολη Κερύνειας και συνεργάστηκε στενά με τον πολύ δραστήριο αρχιμανδρίτη της μητρόπολης Πέτρο Χριστοδουλιά για την ίδρυση κατηχητικών.
Η προσωπική ευτυχία του Σωκράτη Γεωργιάδη, συνδέεται με το γάμο του με την Τιμοθέα Λοϊζίδη. Η σύζυγος του Σωκράτη Γεωργιάδη, είχε καταγωγή από τη Φλάσου και του χάρισε τρεις θυγατέρες. Στη Φλάσου όπου κατοίκησε έκτισε ένα ωραιότατο αρχοντικό που έχει κηρυχθεί διατηρητέο και θα αναπαλαιωθεί. Από τη Φλάσου πήγαινε στην Ελληνική Σχολή στην Ευρύχου καβάλα σε ένα άλογο. Στο νέο του χωριό ίδρυσε το αθλητικό-πνευματικό σωματείο «Άμυνα» Λινούς-Φλάσους του οποίου υπήρξε πρώτος πρόεδρος.
Ο Σωκράτης Γεωργιάδης πέθανε το 1960 αφήνοντας πίσω του ένα πολύ σπουδαίο έργο. (Προσφυώς, ένας βοηθός του στις εξορμήσεις του στα χωριά, ο Θεοχάρης Κινάνης, τον χαρακτηρίζει «ο Κοσμάς ο Αιτωλός της Σολιάς»). Υπήρξε αναμφίβολα μια από τις πιο μεγάλες προσωπικότητες της Σολιάς, της οποίας υπήρξε άξιο τέκνο. Η Σολιά οφείλει να του ανεγείρει μνημείο και να προβάλλει την προσφορά του. Αξίζει τον κόπο μια λεπτομερής έρευνα της ζωής και του έργου του.
Από το βιβλίο "'ΣΟΛΙΑ, παρελθόν, παρόν, μέλλον" του Ανδρέα Χρυσάνθου
|
