ΠΑΝΑΓΙΑ

Η ζωή της με βάση την Καινή Διαθήκη και την Παράδοση

(1: από τη γέννηση της Μαρίας μέχρι τη γέννηση του Ιησού)

Προσκυνηματική εικόνα της Παναγίας-Μονή Χρυσοκουρδαλιώτισσας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με είχε καταλάβει ένα δέος όταν, γύρω στο 1988, πρωτοσκέφτηκα να καταγράψω τη ζωή της Παναγίας. Θα μπορούσα να αναδείξω όπως πρέπει τη μητέρα του Κυρίου μου, την αγαπημένη μητέρα των Χρι-στιανών; Γύρω της μπλέκονται λεπτά θεολογικά θέματα και εγώ θεολόγος δεν είμαι, ούτε ασχολήθηκα ποτέ σε βάθος με θεολογικά ζητήματα. Η θρησκευτικότητά μου είναι απλά πηγαία και εκ παρα-δόσεως.

Αποφάσισα λοιπόν να ερευνήσω το θέμα μέσω της Καινής Διαθήκης και ειδικά μέσα από τα τέσσερα ευαγγέλια. Τότε, το 1988,  μετρο-φύλλισα τα ευαγγέλια και κατέγραψα όσα βρήκα. Τώρα, το 2011, που επανήλθα μετροφυλλώντας ξανά τις πηγές με τη βοήθεια πια του διαδικτύου, διαπίστωσα μεγάλα κενά στην ιστορία που ήθελα να γράψω. Τα ευαγγέλια μόνο περιστασιακά αναφέρονται στην Παναγία και δεν αναφέρουν π.χ. τίποτε γι’ αυτήν πριν τον Ευαγγελισμό της. Κι όμως ξέρουμε για τους γονείς της, γιορτάζουμε τη Γέννησή της, τα Εισόδιά της κ.ά. Αυτά και άλλα πολλά, π.χ. για την αειπαρθενία της, που τα βρήκαμε;

Οι τεράστιες δυνατότητες του διαδικτύου και η επίπονη έρευνα μου έδωσαν απαντήσεις. Πληροφορίες, λοιπόν, για την παιδική και νεανική ζωή της Παναγίας βρίσκουμε στο Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου (του Αδελφόθεου). Σ΄αυτό στηρίχτηκαν οι θεομητορικές γιορτές των Γενεθλίων και Εισοδίων της Παναγίας όπως και η γιορτή των γονιών της Ιωακείμ και Άννας.  Τα περί αειπαρθενίας;

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

Σύμφωνα με ττο Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου οι γονείς της Παναγίας ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα. Ο Ιωακείμ, που καταγόταν από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας αλλά είχε περιουσία στην Ιερουσαλήμ, είχε βασιλική καταγωγή και συγκεκριμένα ήταν απόγονος του Δαυίδ από τη φυλή του Ιούδα. Η Άννα καταγόταν από τη φυλή Λευί από την οποία προέρχονταν κατά κανόνα οι ιερείς των Εβραίων και κατοικούσαν συνήθως στην Ιερουσαλήμ ή γύρω από αυτήν. Πατέρας της ήταν ο ιερέας Ματθάν που είχε άλλες δυο κόρες, τη Μαρία και τη Zoia. Η Μαρία παντρεύτηκε  στη Βηθλεέμ, που βρίσκεται δίπλα στην Ιερουσαλήμ, και γέννησε τη Σαλώμη. Η Zoia  παντρεύτηκε επίσης στη Βηθλεέμ και γέννησε την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Πρόδρομου.

Το ζεύγος Ιωακείμ και Άννας, ζούσε στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, πολλά χιλιόμετρα μακριά από την Ιερουσαλήμ. Το ζεύγος γερνούσε επικίνδυνα χωρίς να έχει αποκτήσει παιδιά. Αυτό θεωρείτο μεγάλο όνειδος για μια εβραϊκή οικογένεια. ΄Θεοσεβείς όπως ήσαν και οι δυο παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει ένα παιδί, το οποίο υπόσχονταν να το θέσουν στην υπηρεσία Του. Σε πολύ προχωρημένη ηλικία, στα 79 του Ιωακείμ και στα 72 της Άννας, ευδόκησε ο Θεός να τους χαρίσει ένα παιδί που το ονόμασαν Μαρία και το μεγάλωναν σύμ-φωνα με τα αυστηρά έθιμα των Εβραίων.

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ

Όταν το κοριτσάκι έγινε τριών χρόνων, ο Ιωακείμ και η Άννα, το πήραν στο ναό της Ιερουσαλήμ για να το αφιερώσουν στον Θεό ‘όπως είχαν υποσχεθεί. Η Μαρία έμεινε στο ναό εννιά ολόκληρα χρόνια, υπηρε-τώντας το Θεό και ακούοντας τα λόγια Του από το στόμα των ιερέων. Όταν έγινε δώδεκα χρονών και κόντευε να γίνει γυναίκα έπρεπε να εγκαταλείψει το ναό σύμφωνα με τα εβραϊκά έθιμα. Οι γέροντες γονείς της είχαν όμως εν τω μεταξύ πεθάνει και η Μαρία ως ορφανή έπρεπε να τεθεί υπό την κηδεμονία κάποιου ευσεβούς. Οι ιερείς του ναού μετά από πολλή περίσκεψη ανέθεσαν την κηδεμονία (σύμφωνα πάντα με το πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου) στον χήρο Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ, ξυλουργό το επάγγελμα,  ο οποίος οδήγησε τη Μαρία στο σπίτι του.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Ο Ευαγγελισμός-Μονή Χρυσοκουρδαλιώτισσας 

Τα ευαγγέλια αναφέρονται για πρώτη φορά στην Παναγία στο θαύμα του Ευαγγελισμού της. Το γεγονός περιγράφει με γλαφυρό τρόπο μόνο ο Λουκάς (κ.1) ως εξής: « Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρὲτ, πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρὶ, ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ, ἐξ οἴκου Δαυῒδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ. καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν εἶπε· Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν. ἡ δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη ἐπὶ τῷ λόγῳ αὐτοῦ, καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς οὗτος. καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ· Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷ. καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.  οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαυῒδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος.  εἶπε δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον· Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ· Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ. καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενὴς σου καὶ αὐτὴ συνεληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ· ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ῥῆμα. εἶπεν δὲ Μαριάμ· Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ' αὐτῆς ὁ ἄγγελος.»

Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Λουκά ο Ιωσήφ είχε μνηστευθεί τη Μαρία, αλλά γάμος δεν είχε γίνει ακόμη. Αυτή την παρθένο, που αγιάστηκε μέσα στο ναό του, ευλόγησε ο Θεός ανάμεσα σ’ όλες τις γυναίκες του κόσμου και επέλεξε να κυοφορήσει τον υιό του, που τον έστελλε στη γη να δημιουργήσει μια αιώνια βασιλεία. Η Μαρία απορεί μεν για την εξαιρετική αυτή τιμή αλλά υπακούει ταπεινά στο θέλημα του Θεού.

Αφού πέρασε κάποιος χρόνος και αντελήφθη ο Ιωσήφ πως η Μαρία ήταν έγκυος, ήρθαν στο νου του λογισμοί διάφοροι αλλά ο Θεός τον πρόλαβε προτού τους θέσει σε εφαρμογή. Γράφει ο Ματθαίος στο ευαγγέλιο του (κ.1): «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν· μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου·  τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός. Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.»

Ο Ματθαίος, λοιπόν, τονίζει δυο πράγματα: Το παιδί που θα γεννηθεί θα σώσει τον κόσμο και η παρουσία του ανάμεσα στους ανθρώπους θα σημαίνει την παρουσία του ίδιου του Θεού. Μετά τις εξηγήσεις του αγγέλου ο μνήστωρ Ιωσήφ υπακούει στο θέλημα του Θεού και γίνεται πια ο προστάτης της Μαρίας και του Θείου Τέκνου που θα φέρει σε λίγο στον κόσμο.

΄

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΙΣΑΒΕΤ

Κατά τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου ο άγγελος έφερε στη Μαρία δυο απίστευτες για τα ανθρώπινα μέτρα ειδήσεις. Η μια ήταν πως θα γεννήσει το γιο του Θεού. Η άλλη ήταν πως η εξαδέλφη της Ελισάβετ, στα εβδομήντα δύο της, ευλογήθηκε από το Θεό να μείνει έγκυος. Μόλις η Μαρία συνήλθε από τις δυο συγκλονιστικές ειδήσεις έφυγε από τη Ναζαρέτ και ανέβηκε γρήγορα-γρήγορα στην Ιερουσαλήμ για να συναντήσει την εξαδέλφη της. Η συνάντηση των δυο αγίων γυναικών περιγράφεται από τον ευαγγελιστή Λουκά (κ.1) ως εξής: «Ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς μέ;  ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.  καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον  καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου,  ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. ὅτι ἐποίησέ μοι μεγάλα ὁ δυνατός καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,  καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν· καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς, πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς. ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.  Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.»

Δυο είναι τα σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν στην επίσκεψη αυτή. Το πρώτο είναι πως ένα έμβρυο, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, σκιρτά από χαρά γιατί αισθάνεται πολύ κοντά του, ένα βασιλικό συγγενή του, το γιο του Θεού, του οποίου θα προετοιμάσει το έδαφος για το έργο του. Το δεύτερο είναι πως η Ελισάβετ, μια αγία γυναίκα, είχε το φωτισμό από το Θεό να αντιληφθεί αμέσως πως η Μαρία κυοφορεί το γιο του Θεού και ξεσπά σε ύμνο προς τη Θεοτόκο, αυτή δε ανταποδίδει με ύμνο προς το Θεό την εξαιρετική τιμή που της έδωσε. Δικαιολογημένα οι υπέροχοι αυτοί θείοι ύμνοι επαναλαμβά-νονται συχνά στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Η Γέννηση-Μονή Χρυσοκουρδαλιώτισσας

Τη γέννηση του Ιησού από τη Θεοτόκο περιγράφει παραστατικά ο ευαγγελιστής Λουκάς (κ.2) ως εξής: «Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου. καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.  Ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυῒδ ἥτις καλεῖται Βηθλέεμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυῒδ, ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ ἐμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικὶ, οὔσῃ ἐγκύῳ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον· καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάσ-σοντες φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνην αὐτῶν. καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· Μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτὴρ ὅς ἐστιν Χριστὸς Κύριος ἐν πόλει Δαυῒδ. καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον, εὑρή-σετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ. καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ' αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· Διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλέεμ καὶ ἴδωμεν τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονὸς ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν. καὶ ἦλθον σπεύσαντες καὶ ἀνεῦρον τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ. ἰδόντες δὲ διεγνώρισαν περὶ τοῦ ῥήματος τοῦ λαλη-θέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου· καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς. ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνετήρει τὰ ῥήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς.»

Από την περιγραφή του Λουκά συνάγεται πως η Μαρία γέννησε τον Ιησού μόνη σε στάβλο, μια και αναφέρει πως ως κούνια χρησιμο-ποίησε μια φάτνη. Γνωρίζοντας σήμερα πόσες πρόνοιες λαμβάνουμε για τη γέννηση ενός παιδιού και πόσοι γιατροί και συγγενείς παραστέκονται σε μια γυναίκα όταν γεννά, ώστε να έχει όλη την ιατρική φροντίδα και ψυχολογική στήριξη, αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει να γεννά μια γυναίκα μόνη της και μάλιστα σε ένα στάβλο. Η Μαρία όμως ήταν η εκλεκτή του Θεού και μπορούσε μόνη να αντεπεξέλθει. Και το έκανε ταπεινά και υπομονετικά, γι΄αυτό ο ευαγγελιστής δεν σχολιάζει καθόλου το γεγονός. Με τη γέννηση του Ιησού, του υιού του Θεού, η ταπεινή Μαρία έγινε η Θεοτόκος.

Οι μόνοι άνθρωποι που πήραν είδηση το μέγα γεγονός της γέννησης του αναμενόμενου Μεσσία ήταν οι ταπεινοί τσομπάνηδες στους οποίους ευδόκησε ο Θεός να αναγγείλει τη γέννηση του Υιού του και την αποστολή που του ανέθεσε. Οι ίδιοι απλοί άνθρωποι αξιώθηκαν να δουν τη χαρά των ουρανίων δυνάμεων για το γεγονός και να ακούσουν το θείο μήνυμα της ειρήνης και της χαράς που θα έφερνε στους ανθρώπους το Θείο Βρέφος. Τέλος είχαν την ύψιστη τιμή να αντικρίσουν πρώτοι το σωτήρα του κόσμου.

Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Λουκά όλα αυτά τα θαυμαστά γεγονότα έμπαιναν βαθιά στην καρδιά της Μαρίας και τη συνόδευαν σ’ολη τη ζωή της.

ΜΑΡΙΑ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ

Με τη γέννηση του Ιησού του Υιού του Θεού, η ταπεινή Μαρία από τη Ναζαρέτ  έγινε πια η Θεοτόκος. Η προσωνυμία συτή υπήρχε στην Εκκλησία από τους πρώτους αιώνες ως μια προφορική διατύπωση αλλά καταγράφηκε πρώτα από τον Ωριγένη στα μέσα του τρίπου αιώνα όταν καταπολεμούσε την αίρεση του Νεστόριου που αποκα-λούσε τη Μαρία Χριστοτόκο ή Ανθρωποτόκο. Επίσημα η Εκκλησία υιοθέτησε τον όρο Θεοτόκος κατά την Γ΄Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στην Έφεσο το 431μ.Χ.

Συνέχεια

Ανδρέας Χρυσάνθου